Tytuł: Egipcjanin Sinuhe
Tytuł oryginału: Sinuhe egyptiläinen
Tytuł angielski: Sinuhe the Egyptian
Autor(zy): Mika Waltari
Tłumaczenie: Zygmunt Łanowski
Rok wydania: 1945 (FIN), 1949 (ENG)
Wydawnictwo: WSOY (FIN)
Dlaczego w bazie: Żółwie pojawiają się w tej książce w formie kilku wzmianek, ale wszystkie mają formę porównań. W polskiej wersji znaleźliśmy sześć takich fragmentów, ale dla dwóch pierwszych nie znaleźliśmy w angielskiej wersji odpowiedników w tekście.
Choć wszyscy obmywacze trupów byli w moich oczach przeklęci i podobni do zwierząt, tak że nawet ich myśli i mowa nie były już takie jak u ludzi żyjących w świetle słońca, Ramose przypominał najbardziej żółwia żyjącego wewnątrz swojej skorupy. Jego grzbiet był skrzywiony jak grzbiet żółwia, a ramiona pofałdowane jak u żółwia.1
Ramose zerknął na mnie małymi, okrągłymi oczkami żółwia, wytarł ręce o fartuch i napił się piwa z dzbana stojącego obok czarki z mózgiem.1
Zgarbiony popatrzył na mnie swymi mrugającymi żółwimi oczkami i odparł:
– Zaprawdę, Sinuhe, jesteś pierwszym możnym panem, który nazwał kiedyś obmywacza trupów swoim przyjacielem.1
I nie umiem naprawdę powiedzieć, co w tym wszystkim było prawdą, bo nawet jeśli są ludzie, którzy zawsze myślą tak samo i jak żółwie wciągają głowę w skorupę, gdy widzą coś nowego, to moje myśli zawsze zmieniały się stosownie do tego, co widziałem, słyszałem i rozumiałem, a niejedna rzecz, którą widziałem i słyszałem, wpłynęła też na moje poglądy, choć jej nie zrozumiałem.1
Mnie zaś strach sparaliżował kolana, tak że wpełzłem jak żółw pod leżącą na ziemi tarczę, płacząc i wołając żałosnym głosem.1
– Gdzieście się wałkonili, gnojki? Gdzieście się podziewali, nieczyste nasienie? Doprawdy, chętnie bym widział wasze czaszki bielejące w piasku już jutro, tak bardzo się za was wstydzę. Przychodzicie wlokąc się jak żółwie, a cuchniecie potem i gównem, aż muszę zatykać nozdrza, podczas gdy moi najlepsi ludzie krwawią z niezliczonych ran, a szlachetne konie zdychają dysząc z wyczerpania.1
3. He regarded me, bent backed and blinking like a tortoise, and said, „In truth, Sinuhe, you are the first distinguished man who has ever called a corpse washer his friend.
4. Where truth lay I cannot say, for although there are those who think always in the same manner and draw in their heads like tortoises at the hint of any new thing, yet my thoughts have ever been modified by what I have seen and heard. Many things have therefore influenced my thinking even when I have not understood them well.
5. Terror paralyzed my legs, and I crouched beneath the shield like a tortoise, weeping and crying out most pitifully.
6. „Where have you been loitering, dung beetles? Where have you skulked, you devils’ spawn? Truly I should rejoice to see your skulls whiten in the sand tomorrow; I am so filled with shame at the sight of you! You creep to me like tortoises; you smell of sweat and filth so that I am compelled to hold my nose, while my best men bleed from countless wounds and my noble horses pant their last.
