Rzeźby – Bixi – Turtle Dex

Bixi to ciekawy przykład „żółwich rzeźb”. Tradycja ich tworzenia wywodzi się z Chin i zdecydowaną większość zachowanych egzemplarzy właśnie tam się znajduje. Poza Chinami, można je też znaleźć w innych regionach wschodniej Azji, czyli w Mongolii, Wietnamie, Japonii, Korei czy wschodniej Rosji – upraszczając, w bezpośrednim sąsiedztwie.

Samo Bixi składa się zasadniczo z dwóch elementów:
a) Części którą można by nazwać „Bixi właściwym”, stanowi bowiem odwzorowanie postaci z chińskiej mitologii. Bixi lub Bi Xi jest jednym z dziewięciu synów smoka, „z wyglądu” stanowi hybrydę żółwia (tułów, czyli skorupa) i smoka (głowa). O ile część skorupowa jest zazwyczaj bez zmian, to głowa z czasem ewoluowała, od bardziej żółwiej (z poprawką na takie elementy jak zęby, czyli coś czego prawdziwe żółwie nie mają) do zdecydowanie bardziej smoczej.
b) Steli, czyli prostokątnego bloku kamienia który „stoi” na skorupie, mniej więcej w połowie jej długości. Zdarzają się „puste” egzemplarze, nie pokryte żadnymi napisami, większość jednak pokrywają napisy. W sporej części przypadków mają one charakter epitafium, podsumowania osiągnięć i zasług osoby na cześć której dany egzemplarz stworzono, są też jednak egzemplarze stworzone z innych okazji, jak wizyta w danym miejscu ważnej osoby (np. Cesarza) czy jakieś ważne wydarzenie.

Obiekty te mają duże znaczenie w chińskiej symbolice – w 1936 roku przedstawiciele chińskiego rządu przekazali specjalnie na tą okazję stworzony egzemplarz amerykańskiej uczelni – Harvardowi. Tekst na steli podkreśla 300letnią tradycję uczelni, i to, jak ważna zarówno w USA jak i Chinach jest szeroko rozumiane „nauczanie”

Jako przykład pozwalający przyjrzeć się „o czym mowa”, w chińskim mieście Qufu zobaczyć można dwadzieścia pięć różnych Bixi, stworzonych w okresie ośmiuset lat. Dwadzieścia jeden znajduje się w świątyni Konfucjusza (Temple of Confucius) a cztery w świątyni Yan Hui (Temple of Yan Hui).