Tytuł: Świerszcze w soli
Autor(zy): Agnieszka Hałas
Rok wydania: 2023
Wydawnictwo: Sine Qua Non
Dlaczego w bazie: Żółwie pojawiają się tutaj w trochę naciągany sposób – w jednym z opowiadań („Pod skórą”) mamy wzmiankę o kotach z szylkretowym umaszczeniem.
Na posłaniach z futer i jedwabi śpią koty wszystkich barw – bure, czarne, łaciate, rude, białe, szylkretowe.
Tytuł: Sprzedawcy marzeń
Autor(zy): Różni
Rok wydania: 2023
Wydawnictwo: ŚKF
Dlaczego w bazie: W jednym z opowiadań w tym zbiorze („Kałuża”, napisała je Agnieszka Żak) pojawiają się żółwie, dosłownie w formie jednej wzmianki.
Pomiędzy rubinowymi gałęziami koralu pływały błazenki, pokolce i inne tropikalne rybki we wszystkich kolorach tęczy. Na parapetach osiadły rozgwiazdy, a z okien wypłynęły żółwie.
Tytuł: Rumowiska
Autor(zy): Wit Szostak
Rok wydania: 2023
Wydawnictwo: Powergraph
Dlaczego w bazie: Żółwie pojawiają się w tej książce w dwóch fragmentach. Pierwszy to porównanie do żółwika morskiego, drugie to użycie terminu „żółwio” do określenia bardzo powolnego procesu.
Larwa rzeki co chwila przystaje, co chwila kwestionuje swoje płynięcie. Czasem przypomina wielką kroplę, odbijającą słońce i zniekształcającą okoliczne krajobrazy. Kiedy trochę podrośnie, ale nadal niewiele, w ziemistym lub piaszczystym terenie zbiera kruszyny gleby, ziarna piasku, oblepia się nimi. Wygląda jak otoczona posypką, jakby płynne błoto przemieszczało się po ziemi. Przypomina panierowanego piaskiem morskiego żółwika, który dopiero wykluł się z jaja, wydobył na powierzchnię i kierowany niezrozumiałym dla siebie instynktem pędzi na krótkich łapkach ku morzu. I jak wiele jego sióstr i braci zapewne nigdy tam nie dotrze.
Rzeki nie muszą pędzić, ale to robią. Transgresja lodowca następuje żółwio, jakby spowalniając cały proces, czekała na uznanie publiczności.
Tytuł: Psy Pana
Autor(zy): Marcin Świątkowski
Rok wydania: 2023
Wydawnictwo: Sine Qua Non
Dlaczego w bazie: Żółwie pojawiają się w tej książce tylko w formie jednej wzmianki, nawiązania do ich stereotypowej powolności.
Mimo żółwiego tempa kolumny przetykana niewielkimi pagórkami równina zaczęła się fałdować coraz bardziej, tworząc specyficzne, regularne wzgórza, opadające i wznoszące się co kilkaset kroków.
Tytuł: Diabeł już tu nie mieszka
Autor(zy): Mikołaj Maria Manicki
Rok wydania: 2022
Wydawnictwo: Wydawnictwo IX
Dlaczego w bazie: Żółw pojawia się w tej książce tylko w formie jednej wzmianki – porównania.
Łatwo mówić, że to nie najlepszy moment na nerwy; tak jak podobna sytuacja przyprawiłaby większość osób o zawrót głowy, tak i oni czuli się niczym żółw leżący brzuchem do góry.
Tytuł: The High Republic: Tales of Light and Life
Autor(zy): Zoraida Córdova, Tessa Gratton, Claudia Gray, Justina Ireland, Lydia Kang, George Mann, Daniel José Older, Cavan Scott, Charles Soule, Alyssa Wong
Rok wydania: 2023
Wydawnictwo: Disney–Lucasfilm Press
Dlaczego w bazie: Żółw pojawia się w tej książce w formie pojedyńczej wzmianki, w opowiadaniu „Light in the Darkness” które napisał Cavan Scott.
I react without thinking, kicking it back toward Hoi. He drops like a wild thing on the droid, the automaton as helpless as a ditch-turtle on its back. Hoi’s club comes down hard on the unit’s thin neck, the droid letting out an electronic scream as my brother strikes over and over.
Tytuł: Z pewnego punktu widzenia
Tytuł oryginału: From a Certain Point of View
Autor(zy): Różni
Tłumaczenie: Krzysztof Kietzman
Rok wydania: 2017 (ENG), 2023 (PL)
Wydawnictwo: Del Rey (ENG), Wydawnictwo Olesiejuk (PL)
Dlaczego w bazie: Żółw pojawia się w tej książce jedynie w formie wzmianki o żółwiach bagiennych w jednym zdaniu, w opowiadaniu „Chrzcicielka” („The Baptist”) które napisała Nnedi Okorafor.
Omi tkwiła tak nieruchomo przez kolejnych kilka minut, gdy obok przemieściło sie kilka kolejnych martwych istot, niektóre małe niczym bagienne żółwie, inne dorównujące wzrostem Vodranom, wreszcie jedna wielkości Hutta.1
Tytuł: Harry Potter: Magiczny Almanach
Tytuł oryginału: The Harry Potter Wizarding Almanac
Autor(zy): J.K. Rowling
Rok wydania: Scholastic Inc. (ENG), Media Rodzina (PL)
Wydawnictwo: 2023 (ENG), 2023 (PL)
Dlaczego w bazie: Żółwie pojawiają się w tej książce w formie pojedynczej wzmianki i obrazka w sekcji o transmutacji. Kawałek ten stanowi nawiązanie do wydarzeń z trzeciego tomu.
Rok trzeci
ZMIENIĆ DZBANEK DO HERBATY W ŻÓŁWIA BŁOTNEGO
UNIKAJ BŁEDÓW: Dzióbek zamiast ogoa, na skrupie niebieski chiński znaczek, zwierzę bardziej przypomina żółwia wodnego niż błotnego.1
1. Third year
TURN A TEAPOT INTO A TORTOISE
MISTAKES TO AVOID: A spout for a tail, a willow-paterned shell, a tortoise that looks more like a turtle
Tytuł: Smoki na zamku Ukruszon
Tytuł oryginału: Dragons at Crumbling Castle: And Other Tales
Autor(zy): Terry Pratchett
Tłumaczenie: Maciej Szymański
Rok wydania: 2014 (ENG), 2014 (PL)
Wydawnictwo: Doubleday (ENG), Rebis (PL)
Dlaczego w bazie: Książka zbierająca wczesne opowowiadania autorstwa Terry’ego Pratchetta, nie jest to związane ze Światem Dysku, ale znalazło się tutaj jedno opowiadanie w całości o żółwiu. Wklejamy oczywiście tylko malutkie fragmenty a nie całe opowiadanie.
I właśnie spośród nich wybrałem teksty do niniejszego zbioru. Wystąpią w nich smoki i czarodzieje, radcy i burmistrzowie, żądny przygód żółw i potwór z jeziora, a także liczne spiczaste kapelusze oraz mniej liczne magiczne zaklęcia (z których tylko garstka działa tak, jak powinny).1
Był koniec marca – do kwietnia został może tydzień – gdy do szopy wdarł się aromat wiosny. Przemknął nad podłogą i znalazł drogę pod stertą starych pudeł, by zatrzymać się przy pokaźnej drewnianej skrzyni wypełnionej słomą. Pachniała jesienną trawą, a w jej wnętrzu coś się nagle poruszyło.
A raczej ktoś.
Nim Herkules się ocknął, śniły mu się pola sałaty skąpane w letnim słońcu. Teraz niespiesznie wysunął ze skorupy pomarszczoną głowę. Powąchał, ziewnął i spróbował zagrzebać się głębiej w słomie. Nie pomogło.
Znowu Wiosna, pomyślał. Bez Wątpienia. Spróbował obrócić głowę, by przyjrzeć się pancerzowi, albowiem na żółwiej skorupie przybywa co roku jeden pierścień. I owszem, był tam. Z nowym pierścieniem na pancerzu Herkules był gotów stawić czoło całemu światu.2
Herkules leżał sobie na trawie, rozciągając wszystkie cztery łapy.
Wielkie dłonie położyły przed nim kupkę liści sałaty, które żuł te raz w zamyśleniu. Zagadkowa kraina za szopą często mu się śniła podczas długiego zimowego snu.
Ciekawe, Co Jest Dalej, myślał, jak to miał w zwyczaju, wielkimi literami. Może Sałata? A Może Nawet Jaskry? W skrytości ducha wiedział jednak, że wcale nie o jaskry tu chodzi, ale o to, by wreszcie wyprawić się za szopę i przekonać, co się tam znajduje. Ale nie nazywał tego w myślach ucieczką z ogrodu.
Tylko ludzie tak sądzili, gdy znajdowali go poza trawnikiem.3
Nieco większa istota teraz dopiero odkleiła się od sterty kamieni. Była to ropucha, Stara Matka Greengroan we własnej osobie.
– Co to jest? – spytała, przyglądając się Herkulesowi.
– To… to żółw, proszę pani – odpowiedział jej Łupina.
– I to bardzo dzielny – zauważyła ropucha. – Ale po co tu przyszedł?
– Chciałem Zobaczyć, Jaki jest Świat – odparł Herkules.
– To nie miejsce dla żółwi – powiedziała Stara Matka Greengroan – ale skoro zabiłeś żmiję, możesz zostać, jeśli chcesz. Miejsca mamy tu dosyć, o wiele więcej niż w ogrodzie. Wiele też się tu dzieje i niewykluczone, że spotkasz więcej żmij.4
1. The stories in this collection are a selection of those. There are dragons and wizards, councillors and mayors, an adventurous tortoise and a monster in a lake, along with plenty of pointy hats and a few magic spells (a few of which actually do what they are supposed to).
2. It was the end of March – in fact about quarter to April – when the smell of spring broke into the shed. It drifted across the floor, found its way under a pile of old packing cases, and stopped at a large wooden box. The box smelled of autumn straw and deep in the heart of it something began to stir.
Or rather, someone.
Hercules awoke from dreams of lettuce fields under a midsummer sun. Slowly his wrinkled head poked out of his shell. He sniffed, and yawned, and tried to wriggle deeper into the straw. But it was no use.
Spring again, he thought. Without a doubt. And he tried to get his head round so that he could see his shell, because tortoises have rings on their shells and grow one for every year. Yes, there it was, the new ring, and Hercules felt ready to face the outside world.
3. Hercules lay on the lawn and stretched his legs. The hands put a small heap of lettuce leaves in front of him, and he chewed them thoughtfully. The land beyond the shed had occupied his dreams during the long winter sleep.
I Wonder What Lies Beyond, he mused, thinking as he often did – in capital letters. There Might be Lettuce. Or Even Buttercups. But secretly he knew that it was not buttercups he was after – he really wanted to travel beyond the shed to see what lay on the other side. He didn’t think of it as escaping from the garden.
But the people did, when they found him gone from the lawn.
4. A larger shadow detached itself from the rocks. It was Old Mother Greengroan the toad.
‘What is this?’ she asked, staring at Hercules.
‘He’s – he’s a tortoise, madam,’ said Pod.
‘A very brave one,’ said the toad. ‘But why is he here?’
‘I Wanted to See What the World was Like,’ said Hercules.
‘It’s no place for tortoises,’ said Old Mother Greengroan, ‘but you killed the adder, so you can stay if you wish. It’s a big place, bigger than a garden, and a lot happens, and there might be other adders.’
Autor: XYuriTT
Tytuł: The Discworld Almanak The Year of the Prawn
Autor(zy): Terry Pratchett, Bernard Pearson
Rok wydania: 2004
Wydawnictwo: Doubleday
Dlaczego w bazie: Jedna z pozycji-suplementów ze Świata Dysku, sporo w niej wzmianek o żółwiach, przede wszystkim odniesień do A’Tuina. W warstwie graficznej też znależć można trochę żółwi.
Most unusually, this year will see the Great Turtle twice execute a full roll, a coincidence that has not occurred since the Great Comet of the Year of the Quick Sloth.
In times past, these events were a source of great awe and mystery to our rude forefathers, but they are now understood as a perfectly ordinary, nay, even inevitable and desirable con- dition of living in a world that ultimately rests upon the back of an enormous turtle.
One can speculate, as wizards have done, that there are worlds as spherical as the moon, although a little intuition will tell us that no intelligent life could survive long on them (because, for example, walking for any length of time in a straight line would bring you back to where you started, a circumstance likely to cause madness in all who experience it). But, more severely, without a turtle to snap them out of the sky, such a world would be prey to every mischievous comet or random rock.
On May 25 the comet Snape 32 would strike the rimward regions of Howandaland, and on August 7 the large rock named The Late Mrs Edith Barnfather, after the aunt of the discoverer, would land in the sea off Quirm; however, we can be assured that Great ATuin will account for both, with a simple roll in the case of Snape 32 and quite a complex three- dimensional roll-and-twist in the case of Edith Barnfather.
DO NOT BE AFEARED
(’aveared’ being ar worse than being afraid!)
FOR THE TURTLE WILL PREVAIL
We expect on August 3 to witness a Turtle Eclipse of the Sun as one of the mighty flippers, beating the aether with extra force in order to begin the roll, briefly rises above the Rim, and people who tend towards vertigo or seasickness would be well advised to stay indoors at night time, particularly on August 6 when the stars will be moving quite strongly.
A rain of tortoises, which could occasion a broken pate or two, will beset those in Skund but there is good eating on them, so all is equal.
The Krullians have never fallen victim to the perennial heresy that the world is globular and it makes no kind of sense, because they’ve even mapped large parts of the Turtle’s head. When you’ve measured the albedo of an eye thirty miles across, it’s hard to be persuaded that it doesn’t exist.
FORTUNATELY WE MOVE WITH THE TIMES BECAUSE, OWING TO THE TURTLE’S PROGRESS, WE DO, IN FACT, MOVE WITH THE TIMES. STARS APPEAR AHEAD AND FALL BEHIND, AND THUS NEW CONSTELLATIONS CAN BE DEVISED. OF COURSE, SOME ARE SUCH THAT THEY ARE READILY 'PAINTED’ ON TO THE CHANGING SKY, AND SO WE ARE NEVER WITHOUT THE STRAIGHT LINE, THE SMALL BORING GROUP OF FAINT STARS,
The Seventh House
THE HOUSE OF THE STAR
31 THE FAINT STAR MAJOR
32 THE FAINT STAR MINOR
33 THE LITTLE TURTLE
34 THE FLAGON
35 KET’S KNIFE
33 THE LITTLE TURTLE Of the Seventh House.
Large but not too bright, being one star above two more, and then three. When viewed over still water, its reflection gives it its name, although you have to want to see the turtle, if you see what we mean. A useful constellation.
57 FORWARD
Of the Twelfth House.
This star, it has been determined, occupies that point in space to which the Turtle is heading, although it is in fact not a star at all but a tiny point of darkness against a wash of glowing gas. No doubt its nature will be revealed in due course. Those born under this star are always looking forward to tomorrow.
58 AFT
Of the Twelfth House.
A large red star, visited by the Turtle in recent astronomical history, where we were fortunate to witness the birth of a number of new sky turtles whose eggs had incubated in the warm glow as on a beach. Those born under this star are beginning to make their mark as historians and others of that sort who hanker after the past.
THE PITCHER and THE LITTLE TURTLE MEET UP AND ALIGN WITH THE STARFISH and OBJOCK
THE PLOUGH HANDLE ORJOCK, THE LITTLE TURTLE and THE BRIGHT CABBAGE, which is unusual even in a half-year ending.
*NOTE: It is of some scientific conjecture that this may be due to an increase and subsequent decrease in magical activity within the Moon. There may well be a correlation between this tidal ebb and flow of magical strength and some as yet undiscovered natural phenomenon (the heartbeat of Great A’Tuin itself has been put forward by some scholars). Ed.
Ephebian mythology tells us that the cabbage sprang from the fallen tears of a king who was about to be killed by one of the Gods for making water amongst His holy grove of turnips. As the King’s tears fell, the god felt compassion and turned him into a tortoise. He was eaten by an eagle five minutes later, but it’s the thought that counts.
Autor: XYuriTT
